82. மொஹஞ்சதாரோவில் பிருந்தாவனத் தெருக்கள்!

மோஹனஸ்ய தரு என்ற பெயரே 

மொஹஞ்சதாரோ என்றாகி இருக்க வேண்டும்

என்ற எண்ணத்தை வலுப்ப்டுத்தும் பிற விவரங்களைப் பார்ப்போம்.

மோஹஞ்சதாரோவின் முக்கிய அம்சம் அதன் நகர அமைப்பு ஆகும்.

மொஹஞ்சதாரோவில் உள்ள

திருத்தமாக அமைக்கப்பட்ட தெருக்கள்,

வரிசையாக, சதுரம் அல்லது செவ்வகமாக 

அமைக்கப்பட்ட வீடுகள்,

அந்த வீடுகளில் இருந்து வெளியேறும் கழிவு நீர் செல்வதற்காக

உருவாக்கப்பட்ட மூடிய சாக்கடை வசதிகள்

போன்றவையே ஆராய்ச்சியாளர்களால் பெரிதும் பேசப்படுகின்றன.

அவற்றுள் அவர்களுக்குப் புரியாத புதிராக இருப்பது,

குறுகிய சந்துகள் போன்ற தெருக்களே.

இந்தப் படத்தைப் பாருங்கள். 

\

http://www.mohenjodaro.net/induslane68.html

நகரெங்கும் இப்படி குறுகிய தெருக்களே காணப்படுகின்றன. 

அந்த்த் தெருக்களில் தெரியும் வீட்டு வாசலையும் 

இந்தப் படத்தில் காணலாம். 

http://www.mohenjodaro.net/ancientmohenjodaro4.html

கீழ்க்காணும் பட்த்தில் இன்னும் ஒரு விவரத்தைக் காணலாம்.

குறுகிய தெருகள் கொஞ்சம் அகலமாகும் போது,

நடுவில் தடுப்புகள் நட்டு 

இன்னும் குறுகிய அமைப்பை உருவாக்கியிருக்கிறார்கள்.

(Looking south along the street to the east of the Great Bath. In the foreground is a unique brick platform with hollow sockets used to place upright beams that may have formed a gate or traffic control device. A large street drain covered with limestone blocks runs the length of the street.)  

http://www.mohenjodaro.net/greatbathgate70.html

இவ்வாறு செய்ததற்குக் காரணம் என்ன?

ஆராய்ச்சியாளர்கள் சொல்வது, ட்ராஃபிக்கை

அதாவது போக்கு வரத்தை வழிப்படுத்த என்பதே.

இங்கு என்ன போக்குவரத்து இருந்திருக்கும்?

ஏற்கெனெவே குறுகிய தெருவில், மக்கள் நடந்து செல்லவே சிரம்மாக இருக்கும்.

அதில் மக்கள் கும்பலாகச் செல்ல அவசியம் என்ன?

ஏதேனும் கோவில் அல்லது கடைத்தெரு இருந்தனவா?

அதனால் நெரிசலை ஒழுங்குபடுத்தினார்களா? 

ஆனால் இந்த நகரம் முழுவதும் அல்லவா இப்படிக் குறுகிய தெருக்க்ள் இருக்கின்றன? 

  

http://www.mohenjodaro.net/DKlane66.html

வீட்டு வாயிலை விட்டு இறங்கினால் அகலமே இல்லாத தெருக்கள்!

ஒற்றையடிப்பாதை போன்ற தெருக்களில்

மேலும் ஒழுங்குபடுத்த தடுப்புகள்!! 

நகர அமைபிலும், வீடுகள் அமைப்பிலும்

புத்திசாலித்தனமாக்க் கட்டிக் கொண்டவர்கள்,

தெருக்கள் அமைப்பில் ஏன் இப்படி கஞ்சத்தன்ம் கொண்டு

அவதியுற வேண்டும்?

இங்குதான் நாம் சிந்திக்க வேண்டும்.

மக்க்ள் புழங்குவதற்கு வசதியில்லாமல்,

எதற்காக இப்படிக் கட்டினார்கள்?

அந்தத் தெருவில் வாழும் மக்களுக்கே

அந்த்த் தெருக்களில் நுழைவதும், நடப்பதும் கஷ்டமாக இருக்கும்.

அப்ப்டியென்றால் எதற்காக இப்படிப்பட்ட தெருக்களை அமைத்தார்கள்?

இப்படிச் சிந்திக்கும் போது,

நம் நாட்டில் இன்றும் இதே போல  தெருக்கள் உள்ள

சில இடங்கள் நினைவுக்கு வருகின்றன.

அவற்றில் முக்கியமானது பிருந்தாவனம்!

மோஹன் என்றழைக்கப்பட்ட பாலகிருஷ்ணன் 

விளையாடிய பிருந்தாவனத்தில்

இன்றும் இப்படிப்பட்ட அமைப்பில்தான் 

தெருக்கள் உள்ளன.

பிருந்தாவனத்தில் ஒரு தெரு.

கிருஷ்ணன் காலத்தில் இருந்தாற்போலவே

இன்றைக்கும் இப்படிப்பட்ட தெருக்கள் இருக்கின்றன என்கிறார்கள்.

இப்படிக் குறுகிய தெருக்கள் இருப்பதற்கு 

பிருந்தாவன மக்கள் ஒரு காரணம் சொல்கிறார்கள்.

மாடுகள் சென்று வர குறுகிய தெருக்க்ளே சரியானவை என்கிறார்கள்.

அதுமட்டுமல்ல,

இப்படிப்பட்ட அமைப்பில்தான் 

கிருஷ்ணன் காலத்திலும்

தெருக்கள் இருந்தன என்கிறார்கள்.

பிருந்தாவனம் என்பது யாதவர்கள் வாழ்ந்த இடம். 

கிருஷ்ணன் காலத்தில் எல்லா வீடுகளிலும் மாடுகள் இருந்தன.

அந்த மாடுகளைக் காலையில் 

மேய்ச்சலுக்கு அழைத்துச் செல்ல வேண்டும்.

அவற்றை மாலையில் 

வீடுகளுக்கு அழைத்து வர வேண்டும். 

ஒரே சமயத்தில் பல மாடுகள் மேய்ச்சலுக்குச் செல்லும் போதும்,

மாலையில் திரும்பும்போதும்,

அவை ஒன்றுடன் ஒன்று முட்டி மோதி,

தங்களையே காயப்படுத்திக் கொள்ளும்.

அதிலும், மாலையில் எல்லா மாடுகளும் 

ஒன்றாக ஊர் திரும்பும் போது

அவர்றின் கன்றுகளை நினைத்து 

மடியில் பால் சொரிய ஆரம்பிக்கும்.

தாய்ப் பசுக்களுக்காக்க் காத்திருக்கும் கன்றுகளும் கத்தும்.

கன்றுகள் குரலைக் கேட்ட மாத்திரத்தில்

மாடுகள் முண்டியடித்துக் கொண்டு செல்லப்பார்க்கும்.

அதனால் ஏற்படும் நெரிசலைத் தவிர்க்கவும்,

அந்தந்த மாடுகள் 

அவ்வவற்றின் வீடுகளுக்குள் வரிசையாகச் செல்வதற்காகவும்

அப்படி குறுகிய தெருக்களை அமைத்தார்கள் என்கிறார்கள்

பிருந்தாவனவாசிகள்.

கிருஷ்ணன் காலத்தில் பிருந்தாவனம், கோகுலம், மதுரை

ஆகிய இடங்களில் இப்படித்தான் தெருக்கள் இருந்தன. 

இந்த இடங்களிலிருந்து மக்கள் இடம் பெயர்ந்தாலும்,

அவர்கள் சென்ற இடங்களில் இந்த அமைப்பிலேயே

தெருக்களை அமைத்துத், தங்கள் வீடுகளைக் கட்டிக் கொண்டனர்.

கிருஷ்ணன் இருந்த இடங்கள் எல்லாமே,

முஸ்லீம் அரசர்களால் பல முறை தாக்கப்பட்டன.

அவர்கள் ராஜஸ்தான் பகுதிகளுக்கு இடம் பெயர நேர்ந்த்து. 

ராஜஸ்தானத்தில் ஜெய்சால்மீர்ப் பகுதிகளில்

வஜ்ரன் பரபரையினர் (கிருஷ்ணன் பரம்பரை) குடியேறினர் 

என்றும் ஒரு கருத்து இருக்கிறது.

ஜெய்சால்மீரில் உள்ள குறுகியத் தெரு:-

 

http://realtravel.com/lp-474485-142849-reaching_the_golden_city_monsoon_time_photos#browser_top

கிருஷ்ணன் காலத்திலும்,

கம்சனது மாமனாரான ஜராசந்தனால் மதுரா மக்க்ள் பலமுறை தாக்கப்பட்டனர்.

அதனால் அவர்கள் கிருஷ்ண்னுடன் துவாரகைக்கு இடம் பெயர்ந்தனர்.

அவர்கள் ஸ்தாபித்த துவாரகை அழிந்து விட்டாலும், 

அதையொட்டி எழுப்பப்பட்ட -

இப்பொழுது இருக்கும் துவாரகையின் 

கிருஷ்ணன் கோவிலைச் சுற்றி

குறுகிய தெருக்களே இருப்பதைக் காணலாம்.

                          துவாரகையில் உள்ள துவாரகாதீஷ் கோவில்
 

கிருஷ்ண்னுடைய கொள்ளுப் பேரனான வஜ்ரன

கிருஷ்ணன் கோவில்களை கட்டின பிறகு,

அந்த இடங்களை விட்டு மக்க்ள் நீங்கவில்லை.

அதன் பிறகு பலமுறை கிருஷ்ணன் கோவில்களும்,

கிருஷ்ணன் பிறந்த இடமும் புதுப்பிக்கப்ப்ட்டிருக்கின்றன.

தொல்பொருள் ஆதாரத்தோடு இருப்பது

கிருஷ்ண ஜன்ம பூமியைச்

சந்திர குப்த விக்கிரமாதித்தன் புதுப்பித்தான் என்பதே.

இந்த்த்தொடரின் 28 ஆவது கட்டுரையில்

துருப்பிடிக்காத இரும்புத்தூணை டில்லியில் விக்கிரமாதித்தன் கட்டினான்

என்பதைக் கண்டோம்.

கிருஷ்ணன் சரிதம் உண்மையாக இருந்திருக்கவே, 

அந்த இடம் கிருஷ்ண ஜன்ம பூமியாக இருக்கவே,

அந்த அரசன் கிருஷ்ண ஜன்ம பூமியைப் புதிப்பித்திருக்கிறான்.

ஔரங்கசீப் காலத்தில், கிருஷ்ண் ஜன்மபூமியும்,

யமுனைக் கரை நகரங்களும் கடும் பாதிப்புக்குள்ளாகவே,

வஜ்ரன் வடித்தக் கிருஷ்ணன் விக்கிரகத்தைக் காப்பாற்ற,

கோகுல மக்க்ள் ராஜஸ்தானில் உள்ள உதயபூருக்குச் சென்றனர்.

அவர்களுடன் அவர்கள் வளர்த்த மாடுகளும் சென்றன.

குறுகலான ஸ்ரீநாத்துவாரகைத் தெருக்கள்.

கிருஷ்ணன் வளர்த்த மாட்டின் வம்சத்தில் 

வந்த மாடுகளும் இன்று ஸ்ரீநாத் துவாரகையில் இருக்கின்றன.

கோபூஜையில் அந்த மாடுகளுக்கு முதல் இடம் தரப்படுகிறது. 

யமுனைக் கரை மக்களான இந்த மக்கள் 

சென்ற இடங்களிலெல்லாம்

குறுகிய தெருக்களைக் காணலாம்.

யமுனைக் கரையில் கிருஷ்ணன் வாழ்ந்த பகுதிகளில்

பிருந்தாவனம் மாறவில்லை.

கம்சனைக் கூப்பிட்டனுப்பியதால் போய் வருவதாகச் சொன்ன

கிருஷ்ணன் பிறகு அங்கு திரும்பவேயில்லை.

என்றைக்காவது அவன் வருவான் என்ற நம்பிக்கையில்

அந்த மக்கள் இருக்கிறார்கள் என்ற கதை வழியாக வழியாக இருந்து வருகிறது.

ஆனால் நம்மை ஆச்சரியப்ப்டுத்துவது,

அந்த ஊரின் அமைப்பே.

மாடுகளை மேய்க்கும் யாதவ குல மக்கள் பிருந்தாவனத்தில் வாழ்ந்தனர்.

எல்லா வீடுகளிலும் பசு மாடுகள் இருந்தன.

எல்லா வீடுகளிலும் பால், தயிர், வெண்ணைக்குப் பஞ்சமில்லை

கிருஷ்ணனது முக்கியக் குறும்புகளில் ஒன்று

பிறர் வீடுகளில் வெண்ணை திருடித் தின்று விட்டு, மாயமாக மறைந்து விடுவதுதான்.

அப்படி அவன் எளிதில் மறைந்து விட உதவியாக இருந்தது,

அந்த நகரத் தெரு அமைப்பே ஆகும்.

இன்றைக்கும், பிருந்தாவனத்தில்,

கிருஷ்ணன் காலத்தில் எப்படி இருந்தனவோ அப்படியே

வீடுகளும், தெரு அமைப்புகளும் இருக்கின்றன.

அங்குள்ள குறுகிய தெருக்களை மாற்றாமல்

வழி வழியாக அப்படியே வைத்துக் கொண்டிருக்கிறார்கள்.

அங்கு செல்பவர்களிடம் பெருமையாகக் காட்டுகிறார்கள்.

இப்படிப்பட்ட குறுகிய சந்துகளில்,

கிருஷ்ணன் எளிதில் தப்பி மறைந்து விட வசதியாக இருக்கிறது.

இந்த ஊர் மக்களை மொஹஞ்சதாரோவுக்கு அழைத்துச் செல்ல வேண்டும்.

அந்த இடம் தங்கள் ஊர் அமைப்பில் இருப்பதை அவர்கள் ஊர்ஜிதம் செய்வார்கள்.

இந்தக் குறுகிய தெருக்களின் ஓரத்தில் பாதாள சாக்கடை செல்கிறது.

மொஹஞ்சதாரோவில் இருப்பது போல,

பிருந்தாவனத்திலும் இருக்கும் அமைப்பை இந்தப் படத்தில் காணலாம்.

தெருவோரம் இரண்டு பக்கமும்

வரிசையாக்க் கல் வைத்து மூடின அமைப்பில்

பாதாள சாக்கடையைக் காணலாம்.

அப்படிப்பட்ட அமைப்பை மொஹஞ்சதாரோவிலும் பார்க்கலாம். 

http://www.mohenjodaro.net/stupapath74.html
 

இது பிருந்தாவனத் தெரு. தெருவோரம் மூடப்பட்ட சாக்கடை.

அதே அமைப்பில் 
மொஹஞ்சதாரோ.

 

http://www.mohenjodaro.net/greatbathstreet71.html

http://www.mohenjodaro.net/draincoverstones73.html

மொஹஞ்சதாரோவின் தெரு அமைப்பிலும், 

பிருந்தாவனத் தெரு அமைப்பிலும்,

அங்கு வாழ்ந்த மக்களது வாழ்வாதார ரகசியத்தைக் காண்கிறோம்.

மொஹஞ்சதாரோவிலும், ஒவ்வொரு வீட்டிலும் மாடுகள் வளர்த்து, 

அவற்றைத் தினந்தோறும் மேய்யச்சல் நிலங்களுக்கு 

அழைத்துச் செல்பவர்களாக இருந்தால் மட்டுமே 

இப்படி குறுகிய தெருக்களை அமைத்திருக்க முடியும்.

மொஹஞ்சதாரோ மக்கள் கிழக்கு நோக்கி இடம்பெயர்ந்து 

மதுரா, பிருந்தாவனம் போன்ற பகுதிகளில் குடியேறி இருக்கலாமே 

என்று கேட்கலாம். 

அப்படியென்றால் அதற்கப்புறம்தான் கிருஷ்ணனே தோன்றி இருப்பான்.

இந்தக் கருத்தை ஏற்றுக் கொண்டால், 
இடம் பெயர்ந்த மொஹஞ்சதாரோ மக்களிடமிருந்து
கிருஷ்ணன் தோன்றியிருப்பான் என்ற கருத்து எழும்.

ஆனால் கிருஷ்ணாவதார காலம் என்பது 5000 வருடங்களுக்கு முன் என்பதால்,  
கிருஷ்ணாவதார காலத்தை ஒட்டியோ
அல்லது அதற்குப் பிற்பட்டோ 
மொஹஞ்சதாரோ உண்டாகியிருக்க வேண்டும் என்று தெரிகிறது.
அதற்கு முன்பும் மக்கள் இருந்த அடையாளம் ‘மெஹர்கர்’ என்னும் இடத்தில் இருந்திருக்கிறது.
ஆனால் மொஹஞ்சதாரோவைப் பொருத்த மட்டில்,
அது கிருஷ்ணனை அறிந்த ஒரு சமுதாயம்,
அல்லது யாதவ சமுதாயம் என்று சொல்லும் வண்ணம் இருக்கிறது.

மொஹஞ்சதாரோ போன்ற இடங்களில் இருந்த மக்கள் 

மாடு மேய்த்த மக்கள் என்பது உறுதிப்படுகிறது. 

மொஹஞ்சதாரோ போன்ற இடங்களில் 

கி.மு. 3000 முதல் கி.மு 1500 வரை மக்கள் வாழ்ந்த அடையாளம் இருக்கிறது. 

ஆனால் அங்கிருந்து மக்க்ள் இடம் பெயர்ந்த்தாகச் சொல்லவும் சான்றுகள் இல்லை.

உதாரணமாக மொஹஞ்சதாரோவுக்கு அருகில் உள்ள பகுதிகளில், 
மொஹஞ்சதாரோவில் உள்ளது போன்ற அமைப்பிலேயே 
இன்றைக்கும் வீடுகளும், வீட்டுக் கிணறுகளும் கழிவு நீர்ச் சாக்கடைகளும் இருக்கின்றன.  
அப்படி ஒரு வீட்டை இந்தப் படத்தில் காணலாம்.

                 http://www.mohenjodaro.net/sehwansharifstreet103.html

அங்கிருந்த மக்கள் அதே விதமான 

வாழ்க்கையைத் தொடர்ந்திருக்கின்றனர் என்று தெரிகிறது. 

இன்னொரு கருத்தும் இருக்கிறது.

1500 ஆண்டுகள் காணாப்பட்ட இந்த நாகரிகம், 

சிந்து நதியில் ஏற்பட்ட வெள்ளத்தினால் அங்கிருந்து இடம் பெயர்ந்திருக்கலாம் 

என்ற ஒரு கருத்து இருக்கிறது. 

ஆனால் அது சரியான கருத்தல்ல. 

அந்த இடத்தில் உள்ள வீடுகளது அமைப்பில் 

இன்னும் அந்தப் பகுதி மக்கள் வாழவே, 
தொடர்ந்து வரும் வாழ்க்கை முறையாகத்தான் தெரிகிறது. 

அவர்கள் பெரிதாக இடம் பெயர்ந்திருக்க மாட்டார்கள். 

எனினும் மொஹஞ்சதாரோ பகுதி 

மண் மூடிப் போனதற்கு ஒரு காரணம் இருக்கலாம். 

அதை அடுத்த கட்டுரையில் காண்போம்.

கிருஷ்ணன் காலத்து வாழ்க்கை முறையைக் கொண்ட மக்களாக, 

கிருஷ்ணனது நினைவச் சுமந்த மக்களாக 

அவர்கள் இருந்தார்கள் என்று நாம் சொல்வதை 

மெய்ப்பிக்கும் மற்றொரு சின்னம் அங்கு இருக்கிறது. 

அது ஒரு கிணற்றின் அமைப்பு.

 
















http://www.mohenjodaro.net/heartwell81.html

இந்தக் கிணறு ஆலிலை வடிவில் இருப்பதைப் பாருங்கள்.

இந்த வடிவம் பிரளய காலத்தில் 

ஆலிலை மீது கிருஷ்ணன் படுத்திருக்கும் காட்சியை நினைவு படுத்துகிறது.

அந்தக் காட்சி (அல்லது உருவகம்),

கிருஷ்ணாவதாரத்துக்குப் பிறகே உருவாக்கப்ப்ட்டிருக்க வேண்டும்.

மொஹஞ்சதாரோவில் ஆலிலை வடிவில் கிணறு என்றால்,

ஹரப்பாவில் ஒரு ஆலிலையின் அடையாளம்

களிமண்ணில் பதிந்துள்ளது கண்டுபிடிக்கப்பட்டுள்ளது.

http://www.harappa.com/indus5/page_431.html

இதனால் அந்தப்பகுதிகளில் ஆல மரம் இருந்துள்ளது என்று தெரிகிறது.

ஆனால் ஆலிலை வடிவில் ஒரு கிணறு 

மொஹஞ்சதாரோவில் காணப்படுவதால்,

ஆலிலைக்கும், ஆல மரத்துக்கும்
அந்த மக்கள் ஏதோ ஒரு முக்கியத்துவம் 

கொடுத்திருக்கிறார்கள் என்பதைக் காட்டுகிறது.

வேத மரபிலும் அந்த மரத்துக்கு முக்கியத்துவம் உண்டு.

ஆனால் மொஹஞ்சதாரோவில் 
வேத வழிபாடுகள் நடந்த்தற்கான

அடையாளங்கள் காணப்ப்டவில்லை.

அப்ப்டிப்பட்ட அடையாளங்கள் காலிபங்கனில் காணப்படுகின்றன 

என்று 29 ஆவது கட்டுரையில் பார்த்தோம். 

சிந்து சமவெளிப் பகுதிகளில் 
பல இடங்களிலும் வேத வழிபாட்டுக்கான அடையாளங்கள் உள்ளன. 

ஆனால் மொஹஞ்சதாரோவில் இது வரை 
அப்படிப்பட்ட அடையாளங்கள் கிடைக்கவில்லை. 

ஆனால் இது ஒரு யாதவக் குடியிருப்பாக இருக்கலாம் 

என்று சொல்லும்படியே அடையாளங்கள் இருக்கின்றன.

மாடுகள் செல்வதற்கு வசதியான தெருக்கள் இங்கு ஏன் இருக்க வேண்டும்?

ஏறு தழுவும் உருவில் ஏன் சின்னம் அமைக்க் வேண்டும்?

மரத்தைப் பிளக்கும் ஒரு குழந்தை உருவத்தை ஏன் அவர்கள் பொறிக்க வேண்டும்? 

அந்த ஊரில் பலவித மரங்கள் வளர்ந்திருக்கலாம்,

ஆனால் வேத மத்த்துக்கு முக்கியமானதும்,

கிருஷ்ண்னை நினைவு படுத்துவதுமான  
ஆலைலை அமைப்பில்

ஏன் கிணறு கட்டிக் கொள்ள வேண்டும்? 

கிருஷ்ணனுக்குப் பின்னால் வந்த -

கிருஷ்ணன் நினைவில் வாழ்ந்த மக்கள் 

அங்கு இருந்தார்கள் என்றுதானே

சொல்லும் வண்ணம் இவை இருக்கின்றன?

 

இவை தவிர மிக முக்கியச் சின்னமாகக் கருதபப்டும்

GREAT BATH  எனப்படும் குளம்

காட்டும் செய்திகளையும் பார்ப்போம்.